JEZIORO
Solińskie
Największe zalewowe, zaporowe jezioro w Polsce, położone malowniczo pośród bieszczadzkich wzniesień (pow. ok. 22 km kw.). Powstało w latach 60. XXw. u ujścia Solinki do Sanu. Jego budowa była planowana już w okresie międzywojennym. Głębokość maksymalna zbiornika wynosi 60m. Pięknie położony zbiornik jest intensywnie wykorzystywany turystycznie – można wypożyczyć tu sprzęt wodny, popływać statkiem wycieczkowym “Białej Floty”, połowić ryby lub zwyczajnie poleżeć na plaży. Wokół zbiornika solińskiego powstały kurorty wypoczynkowe i uzdrowiskowe – największe z nich to Solina i Polańczyk. Jezioro Solińskie i Polańczyk tworzą największy w regionie kompleks uzdrowiskowo-wypoczynkowy.
WESOŁA, SPOKOJNA WIEŚ
Werlas
Werlas (w latach 1977-1981 Międzylesie) – wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Solina. Dawniej była to część wsi Solina. W 1968 obszar wsi został zalany przez nowo utworzony Zbiornik Soliński, a mieszkańcy Soliny zostali przeniesieni do sąsiednich wsi. Werlas, jako część Soliny nie zalana przez wodę został samodzielną wsią. Nazwa Werlas jest stosowana też popularnie przez żeglarzy na określenie długiego półwyspu na Jeziorze Solińskim u podstawy którego leży wioska. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego. Na wschód od wsi w 2013 powstało prywatne lądowisko Dolina Ruchlinu-Horodek.
ZAPORA
W Solinie
Będąc nad Jeziorem Solińskim, koniecznie trzeba zobaczyć zaporę. Prowadzi do niej deptak, na którym roi się od straganów z pamiątkami. Można przejść się po koronie tamy lub zwiedzić jej wnętrze (więcej informacji: www.solina.pl/zwiedzanie).
WODOSPADY
Czartów Młyn
Aby dojść do wodospadu na potoku Czartów Młyn, można jechać od strony Wołkowyi lub od Baligrodu. Jadąc np. od Leska, w Baligrodzie należy skręcić w lewo na Stężnicę (będzie drogowskaz). Mijamy Stężnicę, jadąc w kierunku Wołkowyji. W samej Stężnicy, po prawej stronie drogi również ciekawe kaskady na potoku wpadającym tu do Stężniczki
KOLEJKA
LEŚNA
Kolej wąskotorowa w Bieszczadach o szerokości toru 750 mm, będąca najwyżej położoną linią wąskotorową w Polsce. Powstała pod koniec XIX wieku jako kolej Nowy Łupków – Cisna, eksploatowana była gospodarczo do 1994 roku do transportu drewna i przewozu osób. Od 1997 roku funkcjonuje ponownie jako atrakcja turystyczna, głównie w sezonie letnim. Bazą kolejki jest stacja w Majdanie koło Cisnej, skąd pociągi kursują obecnie na dwóch trasach o łącznej długości 20 km, w kierunku stacji Przysłup (zatrzymując się w Cisnej, Dołżycy i Krzywem) oraz Balnicy.
SANOCKIE MUZEUM
Budownictwa
Spacerując po tym jedynym w swoim rodzaju muzeum wsi, można połączyć walory poznawczo-naukowe z prawdziwym relaksem i wypoczynkiem na łonie eksplodującej tu niemalże na każdym kroku karpackiej przyrody zachwycającej pięknem o każdej porze roku. I właśnie to niepowtarzalne oraz zróżnicowane bogactwo kulturowe i przyrodnicze jest dla jednych twórcze, dla innych kojące, lecznicze, wreszcie estetyczne, jednym słowem piękne i niezapomniane.
BIESZCZADZKI
PARK KRAJOBRAZOWY
Najciekawsze pod względem przyrody i krajobrazu partie górskich Bieszczadów Wysokich (pasmo Tarnicy i Halicza, pasmo Wielkiej Rawki, Połoniny: Caryńska i Wetlińska oraz pasmo graniczne). Od momentu powstania czyli 1973 roku, do dzisiaj przyciąga dużą ilość miłośników pieszych wypraw w góry (szacuje się że ok 500 000 rocznie). Jego całkowity obszar to 29 202 ha, który obejmuje park krajobrazowy Doliny Sanu i Ciśniańsko-Wetlińskiego. Wyjątkowość Parku stanowi bogactwo zwierząt jakie możemy tutaj spotkać m.in.: niedźwiedź, wilk i ryś, żbik, wydra, sarna czy jeleń szlachetny.
